Перевод с голландского
Я завтракал, скучно газету читая,
Машинка на стол ниоткуда въезжает,
Марки Пежо, и не больше маслёнки,
Затормозила возле солонки.
Стих гул мотора и дверца открылась,
Мини-мадам из авто появилась.
Супер-фигурка, блондинка в бикини –
Красотка, какой не видал я в помине.
Сразу ко мне, улыбаясь слегка,
–Слушай, найди для Марго огонька!
Я ошалело ей мямлю: Привет! –
Она: Принимай! – да и только, в ответ.
– Откуда, скажи, и где дом твой, мадам?
–Сам что ль не видишь? – Мадюродам.
Марго, мини-девочка, милая крошка,
Малюсенький носик и с маковку ножка,
Влезала в тарелку , пила из бокала,
Тянула за ус и мне в ухо кричала:
–За нашу любовь всё на свете отдам –
Малютка из города Мадюродам.
Была очень милой, но стала нахальной,
Нагая мне в ванну ныряла, скандально.
– Ну, это уж слишком! Одно слово: «срам»!
Давай, собирайся в свой Мадюродам!
Отвёз я назад её вместе с "Пежо".
– Будь сладкой,- сказал я, -Веди хорошо.
Но вечером поздно, закончив дела,
Уселся я с чаем у края стола.
И только хотел я печенья достать –
Марго появилась из пачки опять.
– Со мною в кровать? Здесь, отнюдь, не бордель!
И шумом я выставил даму за дверь.
Визжала она, что я сам виноват.
Я ей: Скандалистка ты, в покет-формат.
Марго, мини-девочка в юбочке-пачке,
Ты плавала в блюдечке стилем собачки,
Ты ухо у мочки моё целовала,
Ты имя моё из кармана шептала.
Моя идиоточка, мой мини-роман,
Малютка из города Мадюродам.
– Всё, кончено, так не возможно жить дольше-.
Маргошка наглела всё больше и больше.
Потом вдруг исчезла, как запах иль звук!
Роман наш закончен, костёрчик затух.
Недавно услышал я новость о ней.
Она от мирских затворилась страстей.
Постриглась в монашки и в келье живёт.
Головку её покрывает капот,
Вернее, капотик, ей очень под стать,
И праведней девы нигде не сыскать.
Теперь я ,всегда накрывая на стол,
Смотрю что за вазой и тайно на пол,
Урчанье «Пежо» я услышать мечтаю.
– Вернись, тебя жду ни на что невзирая…
Марго, моя девочка, милая крошка,
Ищу тебя в шляпе, смотрю под окошком.
И в мыльнице, где ты лежала тогда,
Но нету тебя, ты ушла навсегда.
Моя ты святоша и мой ты обман,
Малютка из города Мадюродам.
*Самой известной достопримечательностью Гааги является Мадюродам
(Madurodam) – действующая модель Нидерландов в миниатюре (в масштабе 1:25 ).
www.madurodam.nl
Margootje
Ik zat aan het ontbijt een beschuitje te soppen
Toen zag ik opeens een klein autootje stoppen
Het was een Peugeootje, zo groot, nee, iets groter
Het stond naast mijn theekopje, vlak bij de boter
En ja hoor, daar ging het portiertje al open
En kwam een klein vrouwtje naar buiten gekropen
Heel blond in bikini, een beeldig figuurtje
Ze stond op m'n bord en ze vroeg om een vuurtje
Ze zei: "Ik heet Margootje"
En ik zei: "Hallo"
Ze zei: "Nou daar ben ik dan, he"
En ik zei: "Oh"
Ik vroeg haar, uit wat voor een plaatsje ze kwam
Ze zei: "Nou, wat dacht je, uit Madurodam"
Margootje, Margootje, ze klom op mijn broodje
Ze trok aan mijn haar, ze zat op mijn mouw
M'n kleine vriendinnetje, zo'n neussie, zo'n kinnetje
Ze riep in m;n oor, o ik hou zo van jou
Margootje, Margootje, in zo'n klein Peugeootje
Margootje, Margootje uit Madurodam
Ze was wel erg lief, maar ze werd te aanhalig
Ze wou mee in bad en dat vond ik schandalig
Toen heb ik haar weggebracht in haar Peugeootje
Naar Madurodam en ik zei: "Dag Margootje"
Ik zette haar neer bij het AVRO-gebouwtje
Ik zei: "Nou naar huis en wees een zoet vrouwtje"
Maar 's avonds deed ik de broodtrommel open
Daar zat ze weer achter de koek weggekropen
O, had ik haar toen maar de deur uitgezet
Ze wou in m'n bad en ze wou in m'n bed
Zij werd erg ondeugend en ik schreeuwde kwaad
"Jij Christine Keeler in pocketformaat"
Margootje, Margootje, in een klein pettycoatje
Ze zwom in m'n bad en ze zat op de Vim
Ze kroop in een laatje met zo'n klein behaatje
Ze kroop in m'n binnenzak en fluisterde "Wim"
Margootje, Margootje, kleine idiootje
Margootje, Margootje uit Madurodam
Ik zei dat ik zoiets beslist niet meer wilde
Ze beet in m'n teen en krijste en gilde
En toen is ze weggegaan, boos en beledigd
En daarmede was de affaire erledigt
Maar het laatste nieuws dat ik van haar vernam
ze zit nu in de Begijnhof van Madurodam
Ze draagt een zedig wit kapje, zo'n kleintje
Ze is nu een keus en een deugdzaam begijntje
Maar soms kijk ik nog wel eens achter een vaas
Ik kijk in het trommeltje met speculaas
Ik kijk of ze soms in m'n zeepbakje is
Omdat ik haar toch wel een klein beetje mis
Margootje, Margootje, ik riep je, ik floot je
Ik zoek onder 't kussen, ik kijk in m'n hoed
Ik zoek in de laatjes, in hoekjes en gaatjes
Nou ben je verdwenen voor altijd, voorgoed
Margootje, Margootje
begijntje, Bardootje
Margootje, Margootje
Uit Madurodam