Я да мілага йшла ўчора сцежкаю.
Я да лёсу ішла, нібы п`яная,
Каб сустрэць ля ракі зноў кахaнага.
Як па хвалі Дняпра сёння ноч плыве.
Толькі мілы мяне болей не заве.
Закруціў чорны вір, не убачыш дна,
Зацягнула, як вір, мілага вайна.
Як на хвалі Дняпра зорачка дрыжыць.
Як без мілага мне і кахаць, і жыць?
Столькі доўгіх гадзін, столькі месяцаў
У адказ - хвалі пляск - рэчка цешыцца.
Як па хвалі Дняпра мой вяночак-лёс
Мілы мой за сабой на вайну унёс.
Як на хвалі Дняпра месяц цешыўся,
Я да мілага йшла ўчора сцежкаю.
1980 год