Як прыспеў час памiраць старому пану
(Юмористическая поэзия /
шуточные стихи)
Алесю Беламу Як прыспеў час памiраць старому пану Крыкнуў: крупнiка нясi, мой слуга адданы! Той спужаўся: пане мой, крупнiка нястача Можа крамбамбулi цi глинтвейн гарачы? Перадумаў памираць той пан-небарака: Ну хаця б налей ты мне з келiха арака, Потым каб зварылi крупнiк, ды гасцей сабралi! Ды каб нашыя музыкi паланэзы гралi. З той пары i жыў той пан п'яны ды шчасливы, Ды й люд яго такой жа, сiнi ўвесь як слiвы.