Сквозь окошки свету
Не пробиться даже –
Ветхи избы – это
Деревушка наша.
Лапти да серьмяги
Не с иконы древней –
Это бедолаги
Нищенской деревни.
Лишь корчмы, остроги
Крестик над могилой –
Это доля многих
Деревень унылых.
………………………………………..
Стихотворение написано в 1909 году.
Переведено мной в августе 2015 года.
................................................................
Вёска
Горы ды каменне,
Вузкія палоскі:
Гэта наша поле,
Поле нашай вёскі.
Курныя аконцы –
Каб святла хоць трошкі:
Гэта нашы хаты,
Хаты нашай вёскі.
Лапці ды сярмягі –
Як абраз не боскі:
Гэта нашы людзі,
Людзі нашай вёскі.
Карчмы ды астрогі,
Крыжыкі, бярозкі:
Гэта наша доля,
Доля нашай вёскі.