Бабаулі ўжо за восемьсят, а дзеду…
Заўсёды будзе толькі 25!
Загінуў ён пад сталінградам недзе,
Калі пайшоў Радзіму вызваляць.
Бабуля моўчкі слёзы вывыцірае,
Ідзе за шафу, скрынку дастае,
З-пад пахаронкі ордэн вынімае
І нам так асцярожна падае:
-Вазьміце, ўнукі, знак ваеннай мужнасці і славы
І перамогі, Што дзед ваш у агні баёў здабыў.
Як памяць для нашчадкаў беражыце
Аб дзеду, аб сябрах яго і аб вайне…
І каб ніколі гэтая навала
Больш не прайшла па роднай старане!