Сыновьям (Лирика / психологическая)

Прачнулася нарэшце горачка мае цыбулькавае!
Вочачкамі зіхаціць, вусенкамі булькае!
Спеленатае ў цікавасць зьведаў наваколля,
Даверлівае, нібы настаўніку школьнік.
Кожная хвілінка - адкрыцце сьвядомасці...
Кожнае дзіцятка ў матчынай маемасьці...

                ***

Я калыхала люлечку тваю,
Далоньчыкі ды ножкі цалавала,
Ад болю ды ад жаху ратавала
Сваю крывінку, дзіцятку сваю...

© Люшик, 04.04.2012 в 15:43
Свидетельство о публикации № 04042012154347-00265654 на Grafomanam.net
Читателей произведения за все время — 4, полученных рецензий — 0.
Голосов еще нет